شبکه سازی میان شرکت های کوچک و متوسط مستقر در پارک علم و فناوری خراسان: یک مطالعه به روش ترکیبی

از آنجا که دنیای کنونی سرشار از تحولات سریع در تمامی جنبه های زندگی بشر می باشد، نیاز به تغییرات استراتژیک در بنگاه های کوچک و متوسط جهت هماهنگی با این تحولات و تداوم بقا و رشد آنها در رقابت با رقبای بزرگ، بسیار اساسی است. این بنگاه ها با وجود مسائلی چون کمبود منابع، جهت بهره مندی از مزایای خاص خود مانند اشتغال زایی و انعطاف پذیری بالا توصیه به ایجاد شبکه هایی متشکل از انواع روابط همکاری میان خود شده اند. از این رو، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی چگونگی ایجاد شبکه های همکار میان شرکت های کوچک و متوسط مستقر در پارک علم و فناوری خراسان می باشد. به منظور دستیابی به این هدف، تمرکز اصلی تحقیق بر درک اهمیت و لزوم این مسئله در پارک، کسب اطلاع از وضعیت کنونی روابط همکارانه میان شرکت های مستقر در آن و بررسی تجربیات موفق شبکه سازی در داخل و خارج از کشور می باشد. گردآوری داده ها به صورت همزمان از دو روش کیفی و کمی، یعنی انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با مدیران پارک و همچنین توزیع پرسشنامه میان 50 مدیر شرکت های مستقر در پارک انجام شده است. دلیل اصلی استفاده از روش ترکیبی، بررسی بیشتر و درک بهتر مسئله پژوهشی با بهره گیری از ادغام داده های عددی و اطلاعات تفصیلی، استفاده از مزایای هر دو روش کمی و کیفی در کنار هم و همچنین رواسازی نتایج یک روش به کمک یافته های روش دیگر می باشد. نتایج تحقیق حاضر حاکی از اهمیت و لزوم ایجاد روابط همکارانه نظام مند میان شرکت های مستقر در پارک به منظور تحقق اهداف و فلسفه وجودی پارک (هم افزایی) و همچنین افزایش رقابت پذیری و نوآوری در شرکت ها می باشد. همچنین انگیزه کافی میان مدیران و سیاست گذاران پارک علم و فناوری خراسان برای ورود به عرصه شبکه سازی و انجام حمایت های لازم در این زمینه و همچنین تاحدودی انگیزه میان مدیران شرکت ها برای اشتراک منابع و توانمندی ها، وجود دارد. وضعیت فعلی روابط بین شرکت ها حاکی از وجود روابط سطح پایین و محدود میان آنها می باشد که فاصله زیادی با مفهوم واقعی شبکه های همکار دارد. بنابراین، نیاز به اقدامات بیشتر و موثرتر و تدوین دستورالعملی جامع و کامل به منظور ایجاد شبکه در پارک وجود دارد که در این تحقیق تحت عنوان پیشنهادات اجرایی و سیاستی ارائه شده اند.